Ολοένα και περισσότερο στη χώρα μας βλέπουν το φως της δημοσιότητας φαινόμενα παιδικής κακοποίησης. Αποτρόπαιες πράξεις που συνταράσσουν και εξαγριώνουν την κοινή γνώμη. Δίνουν το αίσθημα στον κάθε γονέα της απειλής για το ίδιο του το παιδί αλλά και της υποψίας μήπως έχει γίνει κάτι παρόμοιο στο παιδί του και δεν έχει αναφερθεί.
Η παιδική κακοποίηση λαμβάνει πολλές μορφές, οι οποίες συχνά συμβαίνουν ταυτόχρονα. Μερικές από αυτές είναι οι εξής:
Σε αρκετές περιπτώσεις, η κακοποίηση παιδιών γίνεται από κάποιον γνώριμο που το παιδί εμπιστεύεται. Συχνά από φίλο, συγγενικό πρόσωπο ή γονέα.
Ένα παιδί που κακοποιείται συνήθως αισθάνεται ενοχές, ντροπή και σύγχυση. Το παιδί πιθανότατα να φοβάται να μιλήσει σε οποιονδήποτε για την κακοποίηση που υφίσταται, ειδικά αν ο θύτης είναι γονέας, άλλος συγγενής ή οικογενειακός φίλος. Τα παιδία που δέχονται κακοποίηση δείχνουν χαρακτηριστικά σημάδια τα οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αγνοήσουμε. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:
Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τον τύπο της κακοποίησης και μπορεί να διαφέρουν. Η παρουσία παρόμοιων ενδείξεων δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ένα παιδί κακοποιείται. Στατιστικά όμως έχουν αναφερθεί οι ανωτέρω συμπεριφορές από παιδιά που δέχθηκαν ή δέχονται κακοποίηση.
Παιδική κακοποίηση
.
Παιδική κακοποίηση. Ντετέκτιβ Πελεκάσης Νίκος και Συνεργάτες.
Αρκετές φορές σε περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης ή πορνείας το παιδί ενδέχεται να έχει χρήματα και αντικείμενα τα οποία δεν έχουν δοθεί από τους γονείς ή τους συγγενείς. Τα χρήματα, εκτός του εκφοβισμού και της απειλής, σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργούν ως αγορά της σιωπής αλλά και ως κίνητρο για επανάληψη της όποιας πράξης.
Οι ειδικοί καταδικάζουν τη χρήση βίας σε οποιαδήποτε μορφή. Ορισμένοι άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ακόμα τη σωματική τιμωρία, όπως το ξύλο, για να πειθαρχήσουν τα παιδιά τους. Συχνά χρησιμοποιούν τη σωματική τιμωρία πιστεύοντας πως θα βοηθήσουν τα παιδιά τους να βελτιώσουν τη συμπεριφορά τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι το ξύλο συνδέεται με χειρότερη και όχι καλύτερη συμπεριφορά. Συνδέεται επίσης με προβλήματα ψυχικής υγείας, δύσκολες στις σχέσεις με τους γονείς, χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις.
Οποιαδήποτε σωματική τιμωρία μπορεί να αφήσει συναισθηματικά σημάδια. Οι γονικές συμπεριφορές που προκαλούν σωματικό τραυματισμό ή συναισθηματικό τραύμα, ακόμη και όταν γίνονται στο όνομα της πειθαρχίας, μπορεί να αποτελέσουν κακοποίηση του παιδιού.
Ορισμένα παιδιά ξεπερνούν τις σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της παιδικής κακοποίησης, ειδικότερα εκείνα με ισχυρή κοινωνική υποστήριξη και ανθεκτικότητα. Παιδιά που μπορούν να προσαρμοστούν και να αντιμετωπίσουν τις άσχημες εμπειρίες. Για πολλά άλλα, ωστόσο, η παιδική κακοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα σωματικής, συμπεριφορικής, συναισθηματικής ή ψυχικής υγείας ακόμη και χρόνια αργότερα.
Μπορείτε να λάβετε σημαντικά μέτρα για να προστατεύσετε το παιδί σας από την παιδική κακοποίηση, καθώς και να την αποτρέψετε από φίλους συγγενείς κ.α. Ο στόχος είναι να παρέχετε στα παιδιά ασφαλείς και σταθερές σχέσεις. Το μέτρο της πρόληψης είναι πολύ σημαντικό.
Διδάξτε στο παιδί σας πώς να παραμένει ασφαλές στο διαδίκτυο. Τοποθετήστε τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο του σπιτιού σας, όχι στο υπνοδωμάτιο του παιδιού. Χρησιμοποιήστε τον γονικό έλεγχο που προσφέρει ο ίδιος ο υπολογιστής για να περιορίσετε τα είδη των ιστότοπων που μπορεί να επισκέπτεται το παιδί σας. Ελέγξτε τις ρυθμίσεις απορρήτου του παιδιού σας στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Θεωρήστε το ως αρνητική ένδειξη αν το παιδί σας είναι μυστικοπαθές όσον αφορά τις διαδικτυακές του δραστηριότητες.
Διδάξτε το παιδί να μην μοιράζεται προσωπικές πληροφορίες, να μην απαντά σε ακατάλληλα, ή τρομακτικά – απειλητικά μηνύματα και να μην κανονίζει να συναντήσει μια διαδικτυακή επαφή χωρίς την άδειά σας. Πείτε στο παιδί να σας ενημερώσει αν ένα άγνωστο πρόσωπο έρθει σε επαφή μαζί του μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Αναφέρετε την ηλεκτρονική παρενόχληση ή τους ακατάλληλους αποστολείς στον πάροχο υπηρεσιών (facebook, instagram, κ.α.) και στις τοπικές αρχές, εάν κριθεί απαραίτητο.
Πόσο μάλλον όταν αυτό είναι φιλικό, συγγενικό ή ακόμα και ο ένας από τους δύο γονείς. Σε περιπτώσεις σαν και αυτή ο μόνος τρόπος για να βεβαιωθούμε εάν το παιδί υφίσταται κακοποίηση είναι μέσω παρακολουθητικών μεθόδων.
Οι παραπάνω μέθοδοι μπορεί σε μερικούς να φαντάζουν μη επιτρεπτές ή μη ηθικές καθώς παραβιάζουν την προσωπική ελευθερία του παιδιού. Ας αναλογιστούμε όμως σε αυτό το σημείο πόσες παρόμοιες περιπτώσεις θα είχαν αποφευχθεί ή θα είχαν σταματήσει εν τη γένεση τους εάν δρούσαν οι γονείς ανάλογα. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να έχουμε σημάδια – ενδείξεις για να προχωρήσουμε σε τέτοιες τεχνικές και όχι από υπερπροστατευτικότητα και θέληση επιβολής της γνώμης μας πάνω στα παιδία. Τα όρια σε αυτό είναι λεπτά και δεν πρέπει να ξεπεραστούν.
Στις περιπτώσεις που παρατηρούμε παιδική κακοποίηση σε άλλο παιδί εκτός του δικού μας είναι δυσκολότερο να την αποκαλύψουμε καθώς δεν έχουμε τις παραπάνω δυνατότητες. Το επικρατέστερο ενδεχόμενο είναι να αναφερθούμε στην αστυνομία το γεγονός και τις ενδείξεις όπως και σε ανάλογους φορείς που δρουν υπέρ των συμφερόντων και της φροντίδας των ανηλίκων.
Πελεκάσης Λευτέρης
Ιδιωτικός Ερευνητής.
“Το ανωτέρω κείμενο ενδέχεται να είναι ενδεικτικό πρακτικών και μεθόδων που χρησιμοποιούνταν παλιότερα. Ορισμένες τακτικές και μέθοδοι ενδέχεται πλέον να είναι μη εφαρμόσιμες βάση του νέου νόμου 5005/22 που αφορά τη διαδικασία άρσης απορρήτου των επικοινωνιών, της κυβερνοασφάλειας και της προστασίας προσωπικών δεδομένων των πολιτών.”
Ντετέκτιβ Πελεκάσης Νίκος και Συνεργάτες
Γραφείο Ιδιωτικών Ερευνών
Σταδίου 39, Αθήνα, 2103616406
Δραγάτση 8, Πειραιάς, 2104131298
Ντετέκτιβ Αθήνα | Τα ραντεβού στο γραφείο μας γίνονται κατόπιν επικοινωνίας. |